نکته ای که دیشب به ذهنم می رسید این بود که لااقل بلحاظ جغرافیایی این شهرستان نه تنها در بن بست قرار ندارد بلکه برخلاف بسیاری از شهرستانها که تنها با یک راه ارتباطی با دنیای بیرون مرتبط هستند ، شهرستان کمیجان از شرایط ارتباطی بسیار مناسبی برخوردار است و به حقیقت میتوان گفت که در یک پنج راه قرار دارد .
کدام پنج راه ؟
راه جنوب – جاده ملایرکه بطول 85 کیلومتر مستقیما بسوی شهرستان ملایر کشیده شده است که پس از عبور از میلاجرد ، دهنو و جوشیروان و گذر از رودخانه قره چای و ازناو به ملایر می رسد .
راه شرق – جاده قم که بطول 175 کیلومتر مستقیما بسوی شهرستان های تفرش و آشتیان و نهایتاٌ قم کشیده شده است ، و پس از عبور از سمقاور و شهرهای فرمهین و آشتیان به جاده اصلی و بزرگراهی تهران جنوب پیوسته به قم و سپس به تهران می رسد.
راه غرب – جاده همدان که بطول 85 کیلومتر مستقیما بسوی شهرستان همدان کشیده شده است ، و پس از عبور از شیرین آباد و گذر از رودخانه قره چای و قهاوند به شهرستان همدان می رسد.
راه جنوبشرقی - جاده اراک بطول 85 کیلومتر که مستقیما بسوی شهرستان اراک کشیده شده است و پس از عبور از اسفندان ، ساروق و آهنگران به اراک می رسد .
راه شمالی - جاده ساوه که بطول 125 کیلومتر مستقیما بسوی نوبران و شهرستان ساوه در حال احداث است و پس از عبور از روستای توریستی و دیدنی وفس ، آقچه قلعه و گذر از رودخانه قره چای به شهر نوبران و غرق آباد و نهایتاٌ به ساوه می رسد .
سلام
یاخشی وبلاگیییز وار.ایشالله کمیجان-نوبران یولو ایشه دوشسه یولوموز یافقون اولار و بیرلشبیللیک.